Gel.. (Seher)

 
Mayası tutmamış bir hayatın içinde, bu kadar yerinde olmak zorunda mıydı bilincim.?

*

Neden, neden, neden.?!

Ben hâlâ o umuda takılmış, gözlerim yol yol beklerim, o olmayan İnsanı.?

*

Çık gel lütfen.! Ben seni aramaktan yoruldum.. Seni beklemekten.. 

Biliyor musun, benim sana ihtiyacım var.!

Sorgulamayan, yargılamayan, incitmeyen şefkatine sarılmaya; dizlerinde bir çocuk gibi yatıp, saçlarımı okşamana.. (Biliyorum, aynı şeyi bekliyorsun..) 

*

Bu kadar ağır mı geliyor sana.. Canımı vereceğim Canım, neredesin.?! 

Yoksa hiç olmadın mı.? Yoksa hiç yok musun.? 

O zaman ben niye varım.?!!!

*

*Seher* (Tüm Zamanların..)