Ve kalem kıvranmaya başlar
''Yaz,'' der, ''Yaz.!''..
Oysa Susmanın Mevsimi'dir.
Yazılan her harfin ıslanacağını bilirsin,
akacağını, kâğıdın yanaklarından..
Ve boşluğa savurursun kelimeleri
kayıtsızlığa uçuşurlar, sessizce..
Akar tüm boyaları çaresizliğin..
*
Notalara döndürürsün rotanı
Çalar bütün hırsızları, şehrinin
isim'siz gözyaşlarını..
Yağar, kalem gibi bir yağmur..
İçer Toprak Ana, kederlerin cümlesini
Doğurmak için gayr-ı meşrû acıları..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Deneye yanıla örseleniyor kalbin bütün pencereleri
Üşüyor, kanı çekilmiş beden
Kanserleşiyor sevdanın bütün hücreleri..
Ve şarkılara sarılıyor insan, bir kadeh eşliğinde
Ne kadeh sarılıyor, ne de şarkılar
Köklü bir inanışın kutsal çiçeğine..
İstediğin rüyayı görmek kadar güç
istediğin ömrü yaşamak.
Ayrık bir ot kadarsın işte, ömrünün bahçesinde..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
okuyarak yazıldığın
bir metin üzerindesin.
Kendinden harfleri
bir bilmece gibi çöz dur.!
Çözemediğini kına
Olmadı ara, ara ve ara.!
Bu işte bir yanlışlık var
Bu işte bir kurnazlık..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
*
Neden, neden, neden.?!
Ben hâlâ o umuda takılmış, gözlerim yol yol beklerim, o olmayan İnsanı.?
*
Çık gel lütfen.! Ben seni aramaktan yoruldum.. Seni beklemekten..
Biliyor musun, benim sana ihtiyacım var.!
Sorgulamayan, yargılamayan, incitmeyen şefkatine sarılmaya; dizlerinde bir çocuk gibi yatıp, saçlarımı okşamana.. (Biliyorum, aynı şeyi bekliyorsun..)
*
Bu kadar ağır mı geliyor sana.. Canımı vereceğim Canım, neredesin.?!
Yoksa hiç olmadın mı.? Yoksa hiç yok musun.?
O zaman ben niye varım.?!!!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Anlamadılar, nasıl bir yorgunlukla yol aldığımı..
*
Kolaydı, bir baharı yaşarken, çiçeklerinin ve yapraklarının bir bir düşüşünü izlemek..
Kolaydı, meyveye durmadan kemâle ermek..
Kolaydı, gökyüzüne çılgınca kahkahalar savurmak varken, yeryüzünü sulamak..
Kolaydı, herkesin sırtını dayadığı dağlara, sap gibi bakmak..
*
Böyle olunca, kolay olacağını sandılar, kaplarına göre şekil vermenin..
Bunca zorluğa göğüs germenin bir avantajı, bir de dezavantajı olurdu:
*
* Artık, ayaklarından başka yürüyecek bir ayağa gereksinim duymazsın.
* Artık, sarılmak istediğinde, kolların yetişir sana.
* Artık, yaralarını kendin öper yalarsın.
Ne gidersin ne kalırsın.. Gerekirse Roma'yı da yakarsın; gerekmezse tek kılını oynatmazsın.
Ölümlerden ölüm beğensen, en güzel ölümü ölür; burnun yere düşse, eğilip de almazsın.
*
Yalan söylemek o kadar kolaydır ki dünyalarında, kendilerine bile yalan söyleyebilecek kadar düşerler, anlarsın.
Bukalemun gibidirler, kendi içlerinde bile. Sana renk değiştirmişler,,, çok da takarsın.!
*
Önce kendilerinedir, oyun ve oyuncakları, sonra Allahlarınadır bütün yapmacıkları..
Sen, onların işlerine yaradığın kadar varsın.
Senin geçtiğin yollar onları enterese etmez. Sen kabına göre şekil alması gereken bir, malsın.!
Senin ihtiyaçların mı.?
- Allah versin, diyecekleri bir dilenci kadarsın.
Onlar için, sadece ve sadece yol kenarı bir hansın.!
Ne mi yaparsın.?
- Sıkıntı yok, der, yoluna bakarsın.
Çünkü: kendi Ayakların
----------kendi Ellerin
----------kendi Yüreğinle, bir İNSANSIN.!
*
Dezavantajı nedir, derseniz:
*
Gelecek bütün insanlara kuşkuyla bakarsın.! Umudunu kaybetmek, bu avcılardan sana kalan, en acı mirasın.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Geceyi serdim buzdan bedene
Ay'ın beyazından soğuk bir yorgan.
Şimdi ben hangi güneşin mızraklarında
Parlak bir umuda vurulurum ki.?!
*
Haydi kopar çobanını göklerin
Ellerinden içeyim arı bir sütü
Bir ağaç altı olalım, bir ince kaval
Sen çal ben oynayım kadim türküyü.
*
Eve dönüşlerimiz şenlik tadında
Al bütün duyguları sürülere kat.
Bir kuru soğanı kırsın ellerin
Acısını çıkar şömineye at.
*
Yavan bir aş olsun şiir dediğin
bir de battaniye sevgi adında
masallar silsilesi kulaklarımda
öylece ısınayım ömrüm boyunca.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
*
Dil dönse de her şekilde umuda,
eldir silen, boncuk boncuk yorgunlukları..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hangi şarkıdan tutsam ellerimi,
bir başka insanın yalnızlığı olurum.
Hangi şiiri okumaya kalkışsam,
başka bir insanın kederini solurum.
*
Doldur sâki doldur, zaman var daha
Bir takvim ki, yaprak düşse yine doğurur.!
Karıncadan bereketim dua soğutur,
cihana böyle yazı gelmez bir daha.!
*
İnlesin yüreğim nazlı yerinden
Dinlesin tüm kâinat yazı dilinden
Söylesin tüm meseller cihan selinden
Gelmişine geçmişine sövsün bir daha.!
*
İsyan sanmayın bu satırları
Nisyan olur ben yolumu bulurum.
Bir öz döküş olmaz ise zalim dünyada
Bir şiiri bir şarkıyı nasıl solurum.?!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Bir sevda ki
paramparça yılların birleşiminden..
Bir darmadumanlık ki
dermansız hasretlerimden..
Bir rakı kadehi ki,
beyazı gözünün akı
mezesi dilinin balı..
Bir uyku ki,
göz kapaklarında çöreklenmiş,
beyninde tutmamış tavı..
Bir rüyâ ki,
kapısız tabirlere gebe,
kısır bir döngüde vale.
Bir zar ki, hep yek..
İkinin boynu bükük
hep tek-tek..
*
Ey Dünya.!
Göbeğin çatlasın emi
ateş çıkmazsa bir yerlerinden;
yalayıp yutmazsan gökyüzünü
o derin kafesinden,
buharlaş ve yok ol emi.!
Bu acı öyle bir acı ki
kanmıyor seferinden..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Dün gece, üçüz şiir doğurdum
şimdi kucağımdalar..
Bakıp bakıp öpüyorum güzel gözlerinden
Mırıldanıyorum kulaklarına sessizce isimlerini..
Bizim buralarda ezan okumazlar,
şiir okurlar ki, şiirin kadrini kıymetini bilsinler
ömür boyunca.
Ve mısra mısra dökülüp
toparlasınlar şairlerin aşklarını
sonbahar yapraklarından..
Eşleştirsinler ruhlarını acılarından.
Şiir doğmak ağırdır, yürek ister..
Oysa kasaplar yürek satar, kilosu bilmem kaçtan..
''O yürek bu yürek, hangisiysen ''ol''mak gerek
adamakıllısından..'' dedim evlâtlarıma.
Zümrüt gözleri ışıldadı hepsinin..
''Yar gibi ana, şiir gibi diyar,''
dedim kendi kendime.. Sarıldım yüreğime..
Bitmeyecek gebeliğimin şerefine..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Heyy.!
Gerçek Aşk'tan bahsediyorum beyler/bayanlar; yürüyen merdivenlerden kayanlar.!
*
''İlk görüşte aşktan,'' ya da ''ilk görüşte aşk var mı.?'' diye soranlardan bahsetmiyorum. Onların bahsettiği aşk, olsa olsa adonis kasları, geniş omuzlar, atletik yapılar ya da yuvarlak kalçaların bel seviyesi üzerinde konuşlanmış iki güzel meme, bir de buraya yakışan bir çift göz taktık mı, tam da yerini bulacak olan değil mi.?
Bütün bunların karşısında, yaylarından fırlamış gözlerle, yalama olmuş ağızlardan dökülen aşk sözcüklerinin, şehrin kanalizasyonlarında aktığını biliyor musunuz.? Bu duygular, arka sokakların duygularıdır. Hattâ duygu bile denmemelidir çünkü, gerçek duygulara haksızlıktır.!
Bunlar her yerde çiftleşebilen, ustan yoksun hayvanî şehvetlerden başka ne olabilir.? Bir anlık hazza erme mutundan sonra, olanca gerekliğiyle hayatı kucaklayan ve aşkı, el değmemiş yerlerde arayanların; el değmemiş, gerçekten el değmemiş, eller değmiş o hayvanlıklarını, aşkla temizlemeye kalkan, ''süper id'' sürüsü desem, abartmış mı olurum.?
Ya da, aşk adını verdikleri o geçmiş/geçmemiş acılarının üzerine, bir başka insanın acılarını büyütmek pahasına, vücutlarının salgılarını rahatça etrafa saçabilmek adına, ''o sürüye'' katılan ve pervasızca ahlâk salyalarını etrafa püskürtenler midir, gerçek aşkın kapılarında bekçilik edenler.?
*
Son bakışta aşktan bahsediyorum.. Son bakışta..
*
Sondan geriye saya saya bitirilemeyen; baştan sona yangın, sondan sonsuzluğa kül ve duman.. İsler içinde bir kalp..
Ve onun içinde oturan, duvarlarını gözleriyle yıkayan, yeniden yeniden yapılandıran, bir mûkimden bahsediyorum. Hani şöyle dışarıdan baktığınızda meczup dediğiniz, boş boş dünyada dolaşan, kör düğümlerin içinden görmez gözlerle yüzünüze bakan, konuşmalar arasında yreğinde duyduğu yanma hissiyle, çığlık çığlık çoğalan ama gözlerinizdeki umarsızlığı görüp, o kelimeleri harf harf yutan, yuta yuta yutağında bir canlı taşıyan.. O canlıyı ne yutan ne de kusan bir yürekten, mevsimlere bile bölünemeyenden bahsediyorum.
Öyle ya, İlkbahar gibi sevdiğinin kollarına doğamamış, bir Yaz sıcaklığında sarılamamış bir insanın kaç mevsimi olur ki..
Aşk'ı beşinci mevsime benzetenler heyy.!
Siz, hiç sonbaharda dökülüp, kışın dondunuz mu.? Bir perdenin ardından yârin baharlarını özleyip, yazlarında Aşk'ı, çivilerle yazıldınız mı taş tabletlere.?
Siz hiç Aşk'ı Adonis'ten dinlediniz mi.? Hani şu, gecenin karanlığını kaldırıp, kara kızını arayan.. Her ambulans sesinde ürperen..
Oyy ölemm.. dedikten sonra, pişmanlıkla tevbeye gelen Aşk nedir.?
Toprağın altında böceklere ziyafet olmak kolayı.. Ya yaşarken ve o, dünya denen yuvarlakta döne döne, ama hep dönee dönee, şekilden şekile girdiniz mi.?
Ey Şair.! deme bana öyle şeyler.! Bilirim, daha neler yaşamayacağım ki.. Sen'den gayrı..
Seni yaşamak nedir ki Deli Sancım.?!
Kollarında olmak.. O baba, o evlat, o eş, o sevda kollarında olmak.. Kaldırabilir miyim bilmiyorum Dost.!
Yüzü, yüreği bunları hiç yaşamayan bir insana ağırdır herhal.. Ben sadece hasret bilirim. Benim çiçeklerim hasret kokar. Gülün dalında şakıyan bülbüller uğramaz bağıma..
Mecnun Leylâsını dünya gözüyle görmüştür de, düşmüştür çöllere..
Ferhat Şirinini dünya gözüyle görmüştür de, elinde kazma, dağlara girişmiştir..
Eyy acılarıma acı katan eyy.! Ey acılarına kurban olduğum.! Boynumu önüne her an koyduğum.!
Söyle bana, uzaklar ne kadar uzaktır; söyle yakınlar ne kadar.?!
Söyle görmek nedir, yaşamak nedir.?!
Bir gözün camından ileriyi görmek midir görmek; ilerinin de ilerisini mi görmektir.?
Yaşamak dediğin, şöyle ağız dolusu nefes almaksa, nerde benim nefeslerim.?
Bir camın içerisindeki kum tanelerinde, çöl gezmekteyim..
Kelimelerden bir dağın dili önünde, tek kelimesiz lime lime bölünmekteyim.
İnsan vardır, mutlulukla doğurgandır. İnsan vardır, acıyı doğuran, doğurduğundan doğan, doğurduğuyla ölen.. Ah beni, doğum acılarıyla boğan! Ben senin o güzel ellerine kurban..
Her ay başında eksilmiş bir çizgiyi andıran.. Yavaş yavaş dolan.. Tam doldum derken, eksilmeler yoluna revan olan. Bu döngünün içerisinde yörüngesini bir an şaşmayan ben mi unutacağım, ben mi vazgeçeceğim..?!
Yapma, etme.! Bütün bülbüllerimi söyletme.! Bağımı bostanımı perişan etme.! Bir kuru toprak parçasını izleyen gözlerimle, yansıyan ışığından, kendime ülkeler yaratıyorum. Bir kabuk gibi taşıyorum üzerimde evimi. O kabuktan her çıkışımda, belki bir nefeslik huzur derken, kâinat seni haykırıyor.!
''Belki evimde,'' diyerek döndüğümde, evim bana sen kokuyor.
Biter mi dersin.!? Nice bitişlerin şahidi olan ben de ''belki,'' derdim, eğer karşımda ''sen'' olmasaydın. Ben sende ''bitmeyeceğini'' öğrendim. Onun için bunca gamım kasavetim. Yok, yanlış anlama. Gamım da kasavetim de çektiğim ıstıraptan değil.
Ahh, bir kez beni anladığını gördüğüm gözlerinde eriyeydim..
Sonra öleydim, demiyorum; sonra aynı gamın kasavetin içine gömüleyim.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
*
NOT: Daha derini de varmış duyguların. Akıllı..
Kim bilir, daha da'sı var mı.. Yaşadıkça göreceğim..
.jpg)
şimdi, bir aşkı uzaktan seyrediyor,
haz memleketine hükümdar oluyorsun ya:
söyle o şiirlere
assınlar kendilerini
bir yaprağın sonbaharına
ve gömsünler
yüksekten dökülen kelimeleri..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
ufalanıyor arasından bir tutam sabır.
Bir dil kopuyor kökünden,
düşüyor zanlı bir et parçası yanına
Horlanıyor sözcükler..
Kaç takla atıyor gökyüzü
güvercinler yağıyor toprağa
kursaklarında bir tane buğday.
Karanlıkta çimleniyor ekmekler
dilim dilim dağılıyor yaşama.
Her biri bir güne
ballı ekmek olmayı bekliyor..
Şimdi, zengin şiirler fakir
fakir şiirler zengin oluyor;
eşitsiz bir yazın bilim doğuyor..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
ve eyy, gözündeki kapıda süründüğüm:
Burnunda mı koku almaz yanıktan,
dilin de mi tada düşman sevdadan.?
Nasıl merhametsiz bir yürek ki bu
kendi için atan canı duymuyor.!
Nasıl umarsız, kör bir kalp ki bu
kendi için ölen canı görmüyor.!
Ulu orta kalmış kokmuş bir ceset,
dünya mezarında gece gündüz dönüyor..
Aşkın sırrı yazılmış da göklere
bir kuşun gagasına takılıp da gitmiyor.!
Kara bir yazıyı mavi gözleri
dört mevsim köpük köpük yağıyor..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
bir kaynak gibi fışkırandır o.
Kaçıyorum sandıkça yakalandığın,
yakalandıkça bir ağ gibi, dolandığındır o.
Ölüyorum sandığın, son nefesine kattığın,
o sondan, nice ilklere ve sonlara
sürüm sürüm koştuğundur o.
Dört duvara hapsetsen de kendini
dünyayı fırıl fırıl döndüğündür o.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
kokusu yollarca gurbete gitti..
Vuslat serpeyim dedim avuçlarımdan
ellerim yalnızlığımı inledi..
*
Sevdamı çekiyor bahtsız yüreğim
yazmamaya yeminli kader kalemim..
Eller dem vuruyor acılarından
pervaneye zul gelir mi ateşi.?
*
Seher der ki, seherlerim solsa da
her günüm her gecem kara olsa da
bu gidişin sonu ecel olsa da
o benim bu dünyada Sevdamın Eşi
tek kirpiği için veririm seri.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Bunca taşıdığım taşların
ağırlığını başıma yüklemesinler..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
bir dolunay doğuruyorum - tam ortasında hayatın
ve dolu dolu bir acıyla, kan revan yığılıyorum..
Nice sonra uykumun üzerine uzandığımda
yarı baygın yarı uyanık, rüya üstüne rüyayı
yoruyorum sabaha dek - hangi sabaha -
bir sıkımlık canımı, sıkıyorum yastığımda
ve yastığımı sıktığımda, süzülüyor yaşlarım;
herkes denize bakarak aşk yaşıyor..
Hey gidi yaş'larım.! Yaşlarım.. Benim katıksız aşım.
*
Her uyanışımda - nasıl uyanış -
güneşi üzerime doğmuş buluyorum.
Bilmem hangi yıldızı sevgili etmiş yangınına
ya da, bir ayna mı yoldaş yalnızlığına ki
çift görüyorum.? bilmiyorum..
Ben bunları hep gözü kapalı
hep gözü açık görüyorum..
*
Sevdaya ''kara'' diyenlerin, yüzlerine gülüyorum.
Ser veriyorum sır vermiyorum.!
Ben bu gökkuşağının altından
gece-gündüz
yağmur-çamur
kar-kıyamet
döne döne
döne döne
geçiyorum..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
kuduran yaralarımın kanını.!
Sen, Sen'den haber ver, orda mısın.?!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Bir yumrukluk işi varmış, bilmedim..
*
Küçük bir kulübe oturttum Sol tarafıma
bütün çocukları doldurdum dört bir yanıma..
*
Yürüdükçe çağlayan adımlarımla
ormanlarca nefes aldım, ölmedim..
*
Evrimleşen bedenime kalıp biçmeden
çırılçıplak bir sevdaya ağıt giydirdim..
*
Sorsan Seher nerden, hangi ülkeden
vatansız sloganın feryâdıyım ben.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
.jpg)
Boşa kürek çekiyor gözlerim, biliyorum..
Ne yanabiliyorum, ne sönebiliyorum
İki göz mesafesinde, ayrılığı seyr'ediyorum..
*
Çay koy Ey Benim Deli Sancım
yüreğimin üzerine..
Gör bak, demlenince,
avuçlarımla içireceğim..
Hayır gitme.!
Eğer gidersen, ırak kalırım kendime;
eğer gidersen, gurbeti içime çekeceğim..
*
Yönsüzüm,
çekme gözlerini gözlerimden.!
Ben bu yolları pusulasız
nasıl katedeceğim.?
Ekmek kırıntıları bıraktım tabağımda
Her biriyle bir kuş sevindireceğim..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Kimi zaman yılıyorum bekleme durağı'nda
ayaklarım hevesli bir gidişe duruyor.
Ay'sın diyorum, ışıt yollarımı karanlığımda;
Güneş'sin, aysın artık sabahlarım..
Hercai bir menekşenin yaprağından soluduğum
bütün hercailiklerimi yolluyorum gençliğime;
bahara diyorum ya, baharlar geçiyor yalnızlığımdan..
*
Gözlerin bir helezonun yılmaz bekçisi.
Ve düşüyorum, gök'yüzünün sarmalına,
sağım solum, arkam önüm, sobe.
Açsam diyorum yediverenler gibi,
saçsam diyorum, bütün sarhoşluğumu ellerine..
Kaç acıyı solumalı daha ciğerlerim
ve kaçıncı kez kaçmalıyım, olmadığım yerlerden.?!
*
Hangi şehre ikâmetgâh çıkarsam;
hangi cadde, hangi sokak, hangi mahalleyi yurt edinsem;
bilmem kaçıncı kata çıksa asansörler
kaçıncı dairesinden atlasa umutlarım
bir kâğıt parçası kadar bile yer kaplamıyor vücudum.
Koparıp dilimi atıyorum hoyratça;
sen ki beni bir türlü anlatamayan eyy.!!
*
Bin türlü kuşanıyorum
kelle koltukta savaşıyorum günlerdir,
ağzımın kenarına sızıyor kanlı sözlerim..
Öyle usul usul değil, öyle taşkın, öyle pervasızca..
Duyulmuyorsa da bir yerlerde
bu kıvranan parçamın hikâyesi,
bir şiir kıvamında arsızca sızlanıyorsa,
utanmanın gölgesine sığınıyor, görmeyin.!
Ve sövmeyin bir serzenişin
alt alta-üst üste savaşına, sövmeyin.!
Dövmeyin beni gözlerinizle, dövmeyin.!
*
Arkamı dönüyorum bekleme durağı'na
hani tanrıyı şaşırtırcasına, çocukcasına..
''beklemiyorum ki..'' dercesine akıyor saçlarım.
Yaşlarım, Ahh, yaşım kadar yaşlarım.!
Bir siz mi gelirsiniz o bilinmez yöreden;
bir siz mi gidersiniz köhneliklerime.?!
B'eklediğim, bütün eklemlerimi sızlatır..
Değişen mevsimler tutkulu
ve tutuklu, bir durağın demirlerinde
sayıklamalarım, sayıklama (!) larım..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Ucundan seyrediyorum, her şeyi ucundan..
Geçmişi, geçmemişi, geçmeyeceği..
Parmaklarım hesap tutuyor
O'ndan yukarıyı susuyor.!
Gözlerim, dengesiz bir kalp atışı gibi
ufuk çizgisinde yalpalıyor..
Ve ayaklarım, sanki benim değiller
bir seri hoş, bir yeri boşu tekmeliyor.!
Boş bir çuval gibi yığılıyorum.
O kadar ''uzak'' kelimelerle doluyum ki,
ağzımdan burnumdan fışkırıyor..
Göz yordamıyla toplamaya çalışıyorum
olmuyor.. Bir cümlecik diyorum.!
Kurulamaz mı hayatın baş köşesine.?
Yeri göğü inleten bir uğultuyla doluyorum
bilmem kaç şiddetinde.!
Ucunda seyrediyorum, her şeyi ucunda
gelmişi, gelmemişi, gelmeyeceği..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Kalp tuttuğu zaman bir hüznün elinden
kalp bu, bırakır mı yarı yolda kendini.!
Tutar bir kalemi üç parmağından
yazar, kulaksız bir hikâyeye efsanesini..
Efsane bu, adı üzre yıllar ve yıllar
yollar ve yollarca uzar gider sayrılar..
Önce sararır Eylül dalında
sonra gazel okur bağr-ı toprakta.!
Düşmenin uçurumudur artık gökyüzü
ve karışır bin bir başlı yeryüzü.!
Bir ejderha peydahlanır kâlp kapısında
savurduğu ateşler cehennemidir
dünyasız bir dünyanın son perdesidir.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Sabaha karşıydı ilk bakışlarım
ve karşıydı sabaha, haykırışlarım.!
Geceyi kundakladım ayağımda salladım
ve kundakladım geceyi, sabaha karşıydı.!
Ağrılarım, sızılarım bas bas bağırdı
Bir yangın tuttu yüreğimi gayet ağırdı.!
Heyhat.! Susuz bir çöldü ömrüm, öl'dü.
Bir dağın yamacına yas'landı, kör'dü.
Çekilen toprağımda derin bir çatlağım
ah,, nasıl çiçeksiz, nasıl kurağım.!
Güneşin mızrakları saplanırken düşlerime
düştü takvimimden bir bir yapraklarım..
Hay demeden hû demeden ben git'tim
böldüm ciğerimden bir nefes biçtim
döndüm kıblegâha yıktım putları
ben bu acı şerbeti nereden içtim.?!
Sordum sual ettim bilmeyenlere
bir ''hiç''liğin ortasından, kendime es'tim.!
Estim dört bir yanımdan çarptım kendime
sağlamasız bir dünyada Aşk'a hep pes'tim.!
Şimdi bağırışlarım bir kuyu ağzı
aks eden sedâmı kalanım bildim..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
*
Eğer anlatabilseydim hâl-i pür-melâlimi
Erguvan derdim hiç düşünmeden.
Pürüzsüz beyazlığı çiçeklendirmek olabilirdi
Kısa bir 'biraz önce' utancımız pembeleştirmeden..
Koca bir Mayıs'tı mevsim, hiç bitip tükenmeyen.
Bir bankın tahtalarına kazıdım beklemişliğimi..
Gelmeyişimizi, gitmeyişimizi; bir mumyanın bezlerinden
sarıldık, sarındık yalnızlıklar kumaşına..
Gocunmadım, gizli damlalarımı biriktirmekten.
Göl oldum, sığmadım kabıma
nehir nehir çağladım evrenimizden..
Ne mi oldum Deli Sancım, ne mi oldum Sevdiceğim
umman içre bir şehri bezedim hayallerimizden..
Diplerin de diplerinde bir ağacın gölgesini
Ömür ördüm, pespembe bir iplikten..
Yürümek değilmiş işin özü
durmakmış, susmakmış derinden..
Susan kelimeler îcad ettim, kahreden
ama Aşk'ı tüketmeyen, tüketemeyen..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Sen gelmedin hiç, hep ben geldim.
Aslında hep sen geldin, ben içimde durdum.
Sen konuşmadın hiç, ben konuştum.
Aslında hep sen konuştun, ben içimde sustum.
Sen ''Gel.!''din, sen ''Konuş.!''
Ben ''Dur.!''dum, ben ''Sus.!''
Sen ve Ben
Gel'dik, Konuş'tuk, Dur'duk.!
Ama hep, Sus'tuk.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Seni düşünmek İlkbahar gibiydi..
Çiçeklerin rengi, ağaçların taze yaprakları,
kuzuların çocukça zıplayışı,
sola yatmış düzenli yağmurların ardından
yedi renkli bir gönül bağı gibi kurdelası.
*
Seni düşünmek Yaz gibiydi..
Alından damlayan terin, metânetle silinişi
bir huzurlu, bir huzursuz kıpırdanış
biraz Deniz, biraz yanış
bronz bir yüreğe boyanış..
*
Seni düşünmek Sonbahar gibiydi..
Doğanın yeşille ayrılığındaki hüzün
sarıyla buluşmasında son tütün
ve bir gazeller ülkesinin rüzgârında
karışan saçlarıyla son'lu ölüm..
*
Seni düşünmek Kış gibiydi..
Beyaz bir nakış gibiydi
tertemiz bir rengin altında
bütün renkleri gizleyiş gibiydi..
Seni düşünmek, donmuş gibiydi..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Bir şarkı
büyük bir hıçkırık..
Bir kaçış
büyük bir yakalanış..
Bir renk bozumu mevsim
gökyüzü sıtmaya tutulmuş.
Yeryüzü, bir kucak açış..
Çukurlarla doluyor yaşam
dolup dolup boşalıyor gözünden
ciğeri parçalayan bir haykırış..
Ölüm nedir ki,
nefes almanın yanında.?!
Bütün meseleyi olmaya
ya da olmamaya bağlayış..
Yalanların toplamı:
kibrit kutuları, sigara paketleri, peçeteler
satın alınan koleksiyonlar ve bir duruş..
Oysa her şey ve hiçbir şey bir duramayış..
Gitmişler gönderilmedikleri yerlerden
oysa gelmemişler hiç.
Hepsi bir yanılsayış.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Eylül'ü anlatmam gerekirse;
Anlatmış bin bir şekilde şâirler işte..
Ben kısaca ''Ben'' diyeyim
Hadi bir de ''Sen'' diyeyim
Olmayışının şerefine
Şiirin eylüllerini devşireyim..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Ben çıldırmış gökyüzü, bulutuyla savrulan..
*
Yarısında gecenin çıldır dalgalarınla
Köpürsün ağzın burnun mıhlanmış dudağınla..
*
Oy bütün kıyıları, insafsız bir insaf'la
Ve ansızın uzaklaş, kendi derin kuytuna..
*
Bakma anlam'sız ufka, görmeyen bir bakışla
Bâri kokla yağmuru, elmanın göz yaşında..
*
Ah benim ince sızım, dermansız kalmışlığım
Bir şimşeğin dalında, kök salmış yalnızlığım..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Ellerin var, ellerin yok
Tutuyorum en bilindik boşluğu..
Gözlerin var, gözlerin yok
Düşüyorum en sınırsız uçurumu..
Bir nöbeti devralıyorum
gündüzden geceye..
Nöbet geçiriyorum.
Sen ki inci, sen ki mercan vurgunu
biliyorum hangi zıpkınla vurulduğunu.
Tokuşuyor iki kadeh an'sızın
ağlıyorsun yalnız
ağlıyorum, kalabalık yorgunu..
Ben ki, bir okyanus dibinde
kapalı bir şiir kutusu.
Şâirlerin meclisinde yontuluyorum
ben yontuldukça ayaklarım eksiliyor
gelmek zoru yollarımı kesiyor.
Bu kez sen, durur musun yerinde.?
Gidiyorsun en uzak yolculuğu..
Nereden aşırmalıyım
küçücük bir umudun kuyruğunu.?
*
Çobansızım, Ay'sızım
Güneşimi çaldırmışım
Evren kadar daralmış
bir noktada ''yan''mışım.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Ve kalem kıvranmaya başlar ''Yaz,'' der, ''Yaz.!''.. Oysa Susmanın Mevsimi'dir. Yazılan her harfin ıs...
.jpg)