Gecenin en yalnız zamanlarında
Taşlasam bütün kepenklerini bu şehrin
Karanlıkta çok mu zordur alışınız verişiniz
Paranız sayılmaz mı el yordamıyla
Çıkılmaz mı sokaklar karanlıkta
Parklarınız yasaklı mı güneş olmayınca.?
*
Oysa ne güzel olurdu, sokak şarkıcılarıyla
Yıldızların altında şarkılarla sevişmek..
Çatalın ucunda balık, kadehte rakı
Yüreğin acılarına bir bir gülümsemek.!
*
Ne kopabiliyorum beynimden
ne yüreğimi salıverebiliyorum boşluğa
-ebilmek'siz bir gramerde çıldırıyorum.
Dilim ne yöne dönse çaresiz
''Çare, sizsiniz,'' diyor psikologlar
Psikoloji bir bilim dalı olmaktan çıkıyor
Öyle ya, bil'miyor işte çaresizliği.
Bilmem kaç bilinmeyenli
denklemi doğuruyor sancılar.
Siz, gülme makamının orkestrası
ben, kederin assolistliğiyle avunuyorum.
Gecenin en karanlık zamanlarında
yasadışılığa soyunuyorum.
*
Çöpe atıyorum bütün renkleri
Bir rakı şişesi kadar erkek oluyorum
sonra, istemsiz dökülen yaş'larla kadın.!
Derken bir çocuğa kesiliyor benliğim
Tepeden tırnağa düş oluyorum.
Düşüyorum
D'üşüyorum
Düşü'yorum..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder