Bir Kadın'ın şiirine değdi gözlerim
Sonra bir diğer Kadın'ın..
Derken birden hava değişti
Üşüyor muyum ne.?!
Birkaç yorgan gerekli şimdi
karanlık bir yalnızlığa sarılmalıyım.
*
Bir çocuğun elleriydi hatırlıyorum
Tuzlu bir suyu sunuyordu göklere
Derken gözleri uzanıyordu
bir işâreti büyütüyordu birlikte
küçük bir kalbin masumiyetiyle..
Büyüdükçe, küçülen bir umudu yükledi
görebildiği en engin iki Mavi'ye..
Oysa ha yer ha gök
görmek neyi değiştirirdi.?!
Şiirlere değdiğinden beri yüreği
öğrendi, değişmeyecekti hiçbir şey..
Ve büyüdü, üşüyen çocuk
''büyümez olaydım.!'' dedi.
Titriyordu soğuktan
ısınmak için bir nebze
hangi şâire sarılacağını bilemiyordu.
*
Bir Kadın'ın şiirine değdi gözlerim
Sonra bir diğer Kadın'ın..
''İyi ki değdi,'' dedim kendi kendime
Sokaklar bomboş değil artık
köşe başları çoktan tutulmuş
parkları bıcır bıcır bir Dünya.
Hepimiz üşüyor olsak da
bir karton boyu toplanırız nasılsa..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder