Bir taşı astım boynuma
Sonra ağacı..
Ardından, bir sayfada sarardı yüreğim
Eylüldü, olağandı..
Oysa hangi aya baksam
Dökülen yapraklardan yanaydı.
Gördüklerime sarıldım sıkı sıkıya
İnsandım renklerin tamamına..
Her gece soyunan bütün gerçeklerden
Geriye feri gitmiş bir sarı kaldı.
Gözlerimden süzüyorum dünyayı
Yüreğimin bereketli topraklarına..
Hangi şimşeğe çakılsam
Işık hızıyla yarışan yorgunluğumu sardı.
Bahar.. ilki, sonsuza yazılmış bir serap,
sonu ömre yayılan bir savaştı.
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder