Kalp tuttuğu zaman bir hüznün elinden
kalp bu, bırakır mı yarı yolda kendini.!
Tutar bir kalemi üç parmağından
yazar, kulaksız bir hikâyeye efsanesini..
Efsane bu, adı üzre yıllar ve yıllar
yollar ve yollarca uzar gider sayrılar..
Önce sararır Eylül dalında
sonra gazel okur bağr-ı toprakta.!
Düşmenin uçurumudur artık gökyüzü
ve karışır bin bir başlı yeryüzü.!
Bir ejderha peydahlanır kâlp kapısında
savurduğu ateşler cehennemidir
dünyasız bir dünyanın son perdesidir.!
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder