Taş çatlıyor,
ufalanıyor arasından bir tutam sabır.
Bir dil kopuyor kökünden,
düşüyor zanlı bir et parçası yanına
Horlanıyor sözcükler..
Kaç takla atıyor gökyüzü
güvercinler yağıyor toprağa
kursaklarında bir tane buğday.
Karanlıkta çimleniyor ekmekler
dilim dilim dağılıyor yaşama.
Her biri bir güne
ballı ekmek olmayı bekliyor..
Şimdi, zengin şiirler fakir
fakir şiirler zengin oluyor;
eşitsiz bir yazın bilim doğuyor..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder