Açıl, unutkanlık Kapısı.. (Seher)

 

Simsiyahtı. O kadar siyahtı ki, gece onu saklayabiliyordu kucağında.

O, o koskoca kucakta dolaşırken, ışıklı gözleri, çarptı diğer geceye..

Bir gece orman, bir gece denizdi derken, su yeşili bir göl oldu ortalık. Az birazdı, o yüzdendi.. Sonra, o, geçiyor denen zamanın içinden geçiyorlardı ki:

Açıl Unutkanlık Kapısı, Açıl.!

*

*Seher* (Tüm Zamanların..)