Pencereleri ''bahar''dan..
Güneşin yedi rengi sızıyor
karanlığın üzerine.
Bir çift göz süzülüyor rüyalara
bir çift yüreği çalıyor bütün saatler..
Sonra birden, bir kalp ağrısı gibi
duruyor akrep yelkovan, duruyor zaman.
Bütün ibadetler soluyor, derin, acılı..
Dışarısı ilk, içerisi son oluyor..
Değişmiyor hiçbir şey ilk ve son arasında
İnsanlar bu döngünün dişlerinde
bir çiğnemlik etleriyle süzülüyor kan revan..
*
*Seher* (Tüm Zamanların..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder