Can Acısı (Seher)

 

bir zevkin ürünü, yığınlarca insan..

her biri paramparça zevklerin imâlâtçısı

ve her biri, parçalanmış bir pazılın parçası..

bir zevkle başlayan acılar fırtınası.

sürükleniyoruz her birimiz kendi kayığımızda

Toprak Ana ne kadar adaletli olsa da

Ana yüreği işte, toplamış acılı evlatlarını

edebî bir şemsiyenin altında..

ölenler mi öldü diyelim, kalanlar mı.?

teneşirden geçenlerin

kapalı gözlerinde, tek bir su damlası

ağlıyorlar kardeşlerine..

bir çığlık bırakıyorlar, miras:

''Yalnız değildin,''

''Yalnız değilsin,''

''Yalnız olmayacaksın.! Hiçbir zaman..''

''Olmadıkları gibi,''

''Olmadığım gibi,''

''Olmayacakları gibi..''

*

Okuyorum kardeşlerim;

ne çok acısınız, ne çok ayrılık,

ne çok anlaşılmazlık sarmış dört bir yanınızı.

keşke çağdaşı olaydık birbirimizin

keşke omuz omuz kan ağlayaydık..

bir nebze diner miydi bu can acısı.?

*

*Seher* (Tüm Zamanların..)